Zo’n website, met de naam Mishpa is natuurlijk leuk. Zo kan iedereen alvast kennismaken met wat ik op professioneel niveau doe. Maar ik besef heel goed dat het nog veel belangrijker is te weten wie is die Mieke nou eigenlijk? Zo kun je ook een goede inschatting maken of ik bij jou en je paard pas.
Ook de western wilde ik eens geprobeerd hebben…
Ik ben dus Mieke Wind en heb Mishpa in 2011 officieel opgericht. Ik was al vroeg geïnspireerd door paarden. In mijn kindertijd gingen wij elk jaar naar Schiermonnikoog en daar zag deze kleine Mieke ze gaan… de paarden galopperend over het strand. Het zag er altijd zo gemakkelijk uit, dus ik dacht dat kan ik ook. Eenmaal begonnen kwam ik er al heel snel achter dat wat er gemakkelijk uit ziet, niet altijd gemakkelijk is!
Ik leerde, zoals de meesten, paardrijden op een manege maar al snel miste ik daar de uitdaging. Niet omdat ik zoveel talent had, maar juist omdat ik vragen stelde waar geen antwoord op was. Al snel mocht ik een pony van een ander verzorgen en berijden, en daarna kwam onze eigen pony. Een haflinger merrie Sunny. Ze bleek helaas een gekanteld hoefbeen te hebben en zo ben ik me gaan verdiepen in juiste training om de pony zo goed mogelijk te kunnen laten functioneren. Het liefst zo natuurlijk mogelijk. We hebben een aantal prachtige jaren met haar mogen beleven waarin we zelfs ook weer aan het springen waren. Dit heeft mij zo geïnspireerd om verder te willen leren, hoe werkt zo’n lichaam, hoe werkt een paard mentaal en waarom accepteren sommige paarden wel en andere paarden ons niet zomaar als vanzelfsprekend.
Sunny overleed helaas aan koliek, haar maatje een zwarte shetlander (die ons zo niet nog meer heeft geleerd over het paardengedrag.. Wat had, achteraf gezien, dat beestje een wijsheid. Toen zagen we het gewoon als vervelend gedrag) bleef alleen achter bij ons thuis en zo kwam Rolando. Een grote KWPN ruin, opgeleid in het Z, zowel springen als dressuur en we dachten hier een perfect leerpaard in gekocht te hebben. Alles bleek minder waar. Nouja.. hij heeft mij in de afgelopen 16 jaar ontzettend veel geleerd, maar niet hoe ik in de Z moest komen. Dit paard was eentje die je de spiegel voor hield, geen genade kende wat dat betreft.
Met dit paard heb ik een lange zoektocht gehad naar wat is dan het juiste en zo ben ik langzaamaan gegroeid in hetgeen nu Mishpa is.
Rolando had zo zijn eigen gebruiksaanwijzing en dat kon hij haarfijn uitleggen. Helaas wilde ik, zeker in het begin, teveel “volgens het boekje” of volgens 1 methode doen waardoor we er gewoon niet kwamen. Dit was een paard die een “buiten het boekje” oplossing nodig had. Wat heb ik nog jaren plezier mogen beleven met hem en deden we de gekste dingen. Helaas is hij in 2019 overleden aan hoefkanker en ben ik nu rustig op zoek naar een leuk nieuw paard om weer van te mogen leren.
Even terug naar mezelf: Wie is Mieke als persoon…
..want dit gaat meer over mijn paardenverleden inmiddels he 😉
Ik ben inmiddels 30 jaar, heb een dochter van nu 4 jaar en na het overlijden van mijn man sta ik daar alleen voor. Een interessante uitdaging om samen met een bedrijf voor elkaar te boksen. Maar uitdagingen.. die ga ik niet uit de weg. Dat is ook wel hoe ik mijn karakter het beste kan omschrijven. Ik ben een hele creatieve, snelle denker maar helaas resulteert dat soms wel in enige chaos.. Gelukkig leer ik daar met de jaren steeds beter mee omgaan en mijn focus beter te behouden.
Het is voor mij lastig om algemene kennis tot mij te nemen of vooral om die op te slaan en te onthouden, maar als het om paarden, gedrag, houding/zit/balans(op mentaal en fysiek niveau) van ruiter en paard gaat dan vind ik alles interessant en volg ik dan ook regelmatig heel uiteenlopende cursussen.
Ik hoop dat je mij zo een beetje hebt leren kennen.